سفر کرمان تجربه ی خیلی متفاوتی بود برام.
از بیست و یک سالگی تصمیم گرفتم سفر زیاد برم و جای تکراری نرم. همیشه دوست داشتم فرهنگ های زیادی ببینم و با مردم همه جا ارتباط برقرار کنم. کلی شهرهارو گشتم طی این چندسال. یه چندتا شهر مونده فقط.
اما کرمان تا الان یه جور دیگه بود برام. بافت شهر خیلی قشنگ بود، مکان های تاریخی بی نظیر بود و مردم مهمون نوازی داشت.
اما اما اما
دیدن شهر و مردمش خیلی برام جالب بود. برام جالب بود چه طور میشه کرمان که رتبه یک توی سرانه ی مطالعه در کشور رو داره و مردمی فرهنگی و تحصیل کرده داره رتبه ی دوم بیکاریو توی کشور داره. من خودم یکی از شغل هام کارشناس فروش و بازاریابی توی انتشاراته. بیشترین و اولین و پرفروش ترین مشتری هامون کرمانی ان.
فقر از سر و روی شهر و مردمش میباره. آخه چه جوری میشه شهری که پسته کسب و کار اصلیشه و تمام درختای شهر پسته ست و تو تمام شهر باغ پسته می بینی، فقر بیشتر از درختاش به چشم بیاد.
و اما واااااای اعتیاد وای. اصلا حرفی برای گفتن نمی مونه.
منو یاد دوسال پیش انداخت که اشتباهی میخواستم برم بازار پارچه مولوی تهران، اما اشتباهی رفتم خیابون بالایی یعنی خیابون اصلی مولوی. گم شدم تو خیابون مولوی و وحشت زده وسط پیاده رو و خیابون مولوی گنگ فقط توی جوی ها و کنار پیاده روها معتادهای خیلییییییییی کثیف و کهنه رو می دیدم. از ترس هجوم می بردم توی کوچه پس کوچه های کثیف و تنگ مولوی که اونجا دسته ی معتادهارو می دیدم که پول میخوان و در وضعیت نرمالی نیستن. می دیدم دارن با دست خروس میکشن برای چی حالا نمیدونم. فقط از دیدن اون صحنه طپش قلبم نذاشت صدایی بشنوم دیگه.
از کوچه می دویدم بیرون هجوم پلیسارو می دیدم که با باتوم به سمتشون حمله میکردن و فقط میخواستن اینارو پراکنده کنن. میخواستن تو خیابون نباشن دیده نشن در اصل. دنبال تاکسی بودم پیدا نمی شد آخرشم یه مامور با ماشین پلیس جلومو گرفت که اینجا چیکار میکنی تو و وقتی فهمید گم شدم با ماشین پلیس سوارم کردو رسوند. درهای ماشینو که قفل کرد ترسیدم. اما بعدش فهمیدم معتادان مولوی یهو حمله میکنن سمت ماشینو پول میخوان. درست شبیه زامبی ها.♀️ اونجا فیلم world war z
هم اومد جلوی چشمام.
خلاصه بودن تو کرمان انقدرهام وضعیت بدی نبود ولی اون چیزهایی که من مدام می دیدم، مطمئنم یه صحنه های خیلی بدتر از مولوی هم داره.
درباره این سایت